recenzje

wywiady

z wysokiej półki

rozmaitości

galerie „przeciągu”

archiwum

archiwum aktualności

wyślij do redakcji

zespół redakcyjny

wydawca

interesujące odnośniki

wejdź na F O R U M

Zmień skórkę:
       

Jesienno-zimowa depresja dopada w końcu każdego. Sprawia, że nic nam się nie chce, jesteśmy śpiący i apatyczni. Jedyny wysiłek na jaki nas stać to zaparzenie herbatki, postawienie jej w zasięgu ręki, przyjęcie pozycji leżącej lub siedzącej (w zależności od gustu), przygaszenie światła, chwycenie książki i rozłączenie się ze światem. Istnieje jednak lekarstwo na tę niezwykle sielankową wizję – muzyka, która przywróci krążenie w tętnicach, przeniesie (chociaż ducha) w południowe rejony kontynentu, zagwarantuje pobudkę z depresyjnego letargu.

Manu Chao jest niepowtarzalną postacią europejskiej sceny artystycznej. Od dziecka związany z muzyką (ur. 21.06.1961 r., tj. w święto muzyki), dopiero w ostatnich latach staje się osobą znaną szerszej publiczności. Jest to zrozumiałe, gdyż jego twórczość zakorzeniona jest w francuskiej scenie punk-rockowej. Ważne jest jego pochodzenie – urodził się we Francji, lecz jego rodzicami są hiszpańscy republikanie, którzy musieli w latach 60-tych emigrować z kraju. Duży wpływ na dalszą twórczość Manu wywarła jego pierwsza wizyta w ojczyźnie, to właśnie dzięki niej w jego muzykę, już na stałe wpisały się ciepłe, latynoskie nuty. Obecne brzmienie artysty jest pewną ewolucją jego poglądów na muzykę, na to, co powinna sobą przekazywać, co powinna ze sobą nieść. Można ją nazwać prostą, łatwą w odbiorze – w tym właśnie tkwi potęga przekazu Manu.

Słowa w utworach Chao współgrają z muzyką, są częścią linii melodycznej, a fakt, iż są wyśpiewane po hiszpańsku, portugalsku, francusku, arabsku czy angielsku, nadaje jego twórczości dodatkowy smaczek, który szczególnie odpowiada antyglobalistom oraz środowiskom lewackim (słowa Manu poruszają często problemy zwykłych ludzi, ich dnia codziennego – stają w opozycji do „Wielkiego Babilonu”). Jak dotąd w swojej solowej karierze Manu Chao wydał dwie płyty Clandestino oraz Proxima Estacion: Esperanza*.
Na Clandestino większość utworów utrzymana jest w ciepłych rytmach charakterystycznych dla południowego brzmienia. Inne jest Bongo Bongo, które z charakterystycznym zapętlonym motywem jest znane szerszej publiczności oraz odjechane Welcome to Tijuana – cichutkie Marihuana nie jest omamem słuchowym. Proxima Estacion: Esperanza jest kontynuacją poczynań Manu z poprzedniej płyty, choć artysta zaczyna mocniej eksperymentować np. Denia – zaśpiewana po arabsku, do peruwiańskiej melodii (!), czy kultowy już Mr Bobby.
Dla mnie jednak perełką jest Infinita Tristeza (Niekończący się smutek), utwór różniący się od reszty płyty. Składa się on z wycinków rozmów w różnych językach, opowieści o „smutku” połączonych w całość rozwijającym się tematem muzycznym ze świetnym połączeniem gitary i akordeonu.
W swej muzyce Manu zawiera ciepło i spokój, którego nie da się określić, które w kontekście dużego zaangażowania społecznego autora wydaje się niemożliwe do osiągnięcia, a jednak! Wyczuwa się lekkość tworzenia, metafizykę, która pozwala na zawieszenie w czasie, przystanek na stacji „Esperanza”...

* Następna stacja: Nadzieja

Mateusz Pilarczyk
przeciąg 5/54 2004

26.05.2013	tylko
31.08.2008	Mamma Mia! kinowa wersja musicalu
29.09.2006	„Polska na przestrzeni wieków”	Krzysztof Nowak
29.09.2006	„Świat człowieka – świat kultury”	Zuzanna Fimińska
01.06.2006	„Fakty i liczby”	Ola K. Woźniak
01.06.2006	Rozmowy o Biblii	Marta Tuchołka
10.03.2006	Wydawnictwo Naukowe PWN „Dzieje kultury francuskiej”	Magda Kwiatkowska
10.03.2006	Wydawnictwo Naukowe PWN „Historia literatury francuskiej”	Marta Tuchołka
09.03.2006	.„Skibą w mur”	Bendlewsky Tommy
22.09.2005	UTKANA CODZIENNOŚĆ	Kasia Florek
10.08.2005	O.B.O.R.A. z dobrą „ŁAWECZKĄ”	Henryk Cieszyński
04.08.2005	Książka Tomasza Gobana–Klasa „Media i komunikowanie masowe”	Joanna H.A. Sieg
22.07.2005	„Polka. Medium, cień, wyobrażenie”	Henryk Cieszyński
04.07.2005	METROFILMUS czyli motyw miasta w filmie	Agnieszka C. Filipiak
02.07.2005	Bob Geldof ponownie poruszył Ziemię	Henryk Cieszyński
18.06.2005	BLUBRANIE NA LODOWEJ	Joanna Sieg
07.06.2005	SCENA TEATRALNA: Faust, czyli portret Mefista	Agnieszka C. Filipiak
06.12.2004	TWOJA MUZYKA: Hiszpański dla początkujących	Mateusz Pilarczyk
06.12.2004	DOBRE KINO: Przewrotna doskonałość	Kasia Florek
05.12.2004	OSTATNIA FOTOGRAFIA HITLERA	Agnieszka C. Filipiak
13.07.2004	porównanie