strona główna

recenzje

wywiady

z wysokiej półki

rozmaitości

galerie „przeciągu”

archiwum

archiwum aktualności


numer 2 / 2007

Zajrzyj do środka



wyślij do redakcji

zespół redakcyjny

wydawca


interesujące odnośniki

wejdź na F O R U M


Zmień skórkę:
       

wywiady

XIII Ogólnopolskie Forum Teatrów Szkolnych
PRACA Z DZIEĆMI UCZY POKORY

17.02.2006 Magda Kwiatkowska

Rozmawiamy z przewodniczącym jury XIII Ogólnopolskiego Forum Teatrów Szkolnych

Piotrem Cieplakiem

Kiedyś na pytanie Piotra Gruszczyńskiego czy chciał Pan zostać księdzem, odpowiedział Pan, że tak, ale piłkarzem też. A kiedy pojawił się teatr?

Jakoś tak się pojawił. A świadoma decyzja o zajmowaniu się reżyserią zapadła w parę lat po ukończeniu studiów reżyserskich! Od zawsze byli natomiast ludzie, zwierzęta, drzewa, historie, historyjki, muzyka, rytm, zabawa, zagadki i tajemnice.

Jak się Pan czuje w roli jurora?

Próbuję zdjąć ze swej funkcji majestat i nie udaję wszechwiedzącego. Oceny nie są tak ważne dla dzieci jak dla opiekunów. Chcę sprzyjać rozmowie o teatrze, wskazywać na jego różnorodność i bogactwo.

Co myśli Pan o samej idei Forum?

Pożyteczna i wartościowa. Jego długa tradycja dobitnie to potwierdza. Dzieci dowiadują się, że takie salki i świetlice jak ich własna, istnieją we wszystkich zakątkach Polski. Forum nobilituje całe środowisko teatralne.

Czego uczy praca z dziećmi i dla dzieci?

Teatru nie dzielę na ten dla dzieci i dla dorosłych. Dziesięć lat temu, kiedy moja córka zaczęła chodzić do szkoły, prowadziłem tam teatrzyk „Huba-Buba” i był to dla mnie fragment tej samej pracy, jakim było wystawianie „Króla Leara” „Historii Jakuba” czy „Słomkowego kapelusza”. Dzieci i dorośli żyją na tym samym świecie, pełnym kolorów, śmiechu, piękna, bestialstwa i rozpaczy. Za każdym razem pytamy o sens i kierunek drogi, o wierność, szukamy odwagi w sobie i ładu w świecie. I nie ma mowy o łatwych pocieszeniach i prostych odpowiedziach, choć, rzecz jasna, tonacja i aura spektakli dziecięcych jest inna. Praca z dziećmi i dla dzieci uczy pokory i każe poszukiwać takiego języka, który w prostych słowach odsłoniłby całą złożoność świata. To ogromne wyzwanie artystyczne. Z innej jeszcze strony, dzieci pomagają dorosłym spojrzeć na siebie z dystansem i odkryć często naburmuszonego mądralę, który komplikuje sprawy proste, a upraszcza skomplikowane.

Dziękujemy za rozmowę.

Magdalena Kwiatkowska
zdjęcia: Filip Springer
„Sufler” nr 5/2006
XIII Ogólnopolskie Forum Teatrów Szkolnych


29.09.2006Smoka raz proszę Barbara Oleszek
17.02.2006XIII Ogólnopolskie Forum Teatrów Szkolnych
PRACA Z DZIEĆMI UCZY POKORY

Magda Kwiatkowska
15.12.2005BIEGAĆ KAŻDY MOŻE

Tomasz Bendlewski
07.06.2005
06.05.2005Dwa teatry Pawła Sz.

Magdalena Kwiatkowska
20.04.2005ŚWIAT WEDŁUG GRABAŻA

Agnieszka Filipiak & Mateusz Pilarczyk
24.10.2004Ziemia jest PŁASKA

Ola K. Woźniak
07.05.2004Z Kayah. Krótka rozmowa rozmowa o kobiecości

Tomek Jopek & Helen
27.05.2002

  Krystyna Feldman

i jej „Niewdzięczny Kochanek”
Julia Szmyt

 

Nasi dobroczyńcy:


Wydawnictwo Naukowe
PWN SA

 


Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu

 


Platforma Medialna PMedia.pl

 


Akademia Nauki

 


PASO

 


Profi-Lingua

 


Paweł Kaczmarek

 

Drukarnia "AMK"
62-025 Kostrzyn Wlkp.
ul. Sienkiewicza 5

 

 

SUFLER 2006


 
magazyn młodzieżowy „przeciąg”      

copyright © 1995-2006 Wydawnictwo New Ton designed by: Henryk Cieszyński
- Kursy pierwszej pomocy