Kto wpada na pomysł, by żyrafę i krokodyla traktować jednakowo? Pracownicy zoo dzielą się na specjalistów od długoszyjnych i ekspertów od Crocodilia. Dzięki temu żyjące w ogrodzie gatunki rozwijają się i przyciągają zwiedzających. Zwierzę oddane pod opiekę znawcy innego gatunku – zdycha.

Dyrekcja pewnego liceum, które, jak hodujące różne gatunki zwierząt zoo, realizuje programy matury polskiej i międzynarodowej, zdaje się nie dostrzegać różnic między nimi. Z czystym sumieniem realizuje pomysł „ujednolicania szkoły” – dla żyraf i krokodyli tworzy się jedną klatkę. Nie biorąc pod uwagę potrzeb.

Niegdyś w IB uczyli nauczyciele dochodzący. Maturzyści mieli najlepsze wyniki w Polsce. Po zmianie kierownictwa klasy międzynarodowe mogą uczyć tylko nauczyciele chcący pracować w polskiej szkole.
Te dwa programy wymagają różnych kwalifikacji. W IB nauczyciel musi wykładać po angielsku. Tu trzeba czuć potrzebę autorozwoju – lista lektur z polskiego jest co roku inna, GREG nie wydaje do nich opracowań. Każdy belfer musi mieć czas i chęci konsultować i poprawiać eseje maturalne, stanowiące ok. 20% oceny na dyplomie. Co więcej, tutaj uczniom się chce – niewielu nauczycieli jest na to gotowych.
Tymczasem takich nauczycieli zaczyna brakować. PISAĆ analizę wiersza maturzyści uczą się przygotowując na lekcję WYPOWIEDŹ zawierającą tezę interpretacyjną i wnioski, następnie poświęcają 2 minuty na utwór. Gdy dochodzi do prac pisemnych, z 2 zadanych nauczyciel ocenia JEDNĄ, bo „w drugiej są takie same błędy”. W dwuletnim cyklu kształcenia matematyk zmienił się już 3 razy. Z pierwszym, dochodzącym, rozwiązano umowę, kolejny nie znał angielskiego, o kryteriach dopuszczenia do matury wiedział tyle, że są. Aktualny robi testy przerobiwszy połowę działu i nie rozwiązawszy żadnego zadania. Profesor od fizyki złożył wypowiedzenie i nie wiadomo co dalej. Złośliwi sugerują zatrudnienie Marcinkiewicza.
Dla kierownika zoo zatrudnianie jednego rodzaju ekspertów jest wygodne – mogą się nawzajem zastępować, pozornie usprawniając funkcjonowanie placówki. Takim argumentem posługuje się dyrekcja szkoły. Żyrafy i krokodyle nie będą się dobrze rozwijać w tym samym środowisku. Ujednolicenie negatywnie wpływa na prestiż placówki – jest coraz mniej chętnych do zwiedzania i do podjęcia pracy. Dla dyrekcji wydaje się to bez znaczenia. Krokodyle i żyrafy są coraz mniej szczęśliwe, wyniki matur lecą na zęby i szyję. Co z tego, że, jak mówi jeden z nauczycieli, „z chętnych do tej szkoły można by utworzyć drugą placówkę”?
Do czasu.

Hermenegilda Puk
przeciąg 1/64 2007